Na een Master Public Affairs aan de Universiteit Leiden, ben je inmiddels bijna een jaar aan de slag bij Publyon. Waar heb je je het meest over verwonderd in deze stap van theorie naar praktijk?
Wellicht een open deur, maar dat je werkzaamheden als PA-consultant sterk worden beïnvloed door de politieke realiteit. Normaliter volg je als junior een groot aantal debatten en duid je deze voor de klant. Echter, die waren er de afgelopen tijd bijna niet. Een plots gevallen kabinet in mijn zesde maand, bood de kans om de politieke en bestuurlijke cycli rondom controversieelverklaringen, begrotingen en verkiezingsprogramma’s te ervaren. Als PA-professional moet je je constant aanpassen aan een nieuwe dynamiek. Dat was heel leerzaam voor me.
Op de website van Publyon zeg je het volgende: ‘Bringing together interests to find solutions to societal challenges fills me with energy.’ Hoe kijk je daar nu naar?
Dat gaat nog steeds op! Ik zie Public Affairs bij uitstek als een vakgebied dat een brug slaat tussen private en publieke belangen, met het oog op maatschappelijke uitdagingen. Arco Timmermans heeft dat maatschappelijke perspectief er bij mij in getimmerd. De verkiezingsuitslag betekent een nieuwe politieke realiteit waarin je kansen en risico’s kan aanwijzen voor je klanten. Dit was ook de insteek van het afgelopen Jong BVPA evenement. Hier werden we door jonge experts uitgedaagd om positief kritisch te zijn, waar deze verkiezingsuitslag kansen biedt.
Ik zie dat het aantal PA-specialisten steeds groter wordt. Er komen steeds meer kantoren bij en steeds vaker hebben overheden en andere organisaties in-house PA-adviseurs in dienst. Dat biedt de mogelijkheid voor adviseurs om zich te professionaliseren op specifieke dossiers. Ook in mijn huidige werk merk ik dat we een verdiepingsslag aan het maken zijn, door het inrichten van interne teams op het gebied van tech, duurzaamheid en regio. De teams specialiseren zich door de laatste ontwikkelingen te delen en events te bezoeken en door productontwikkeling.
Jouw maatschappelijke betrokkenheid, waar komt die vandaan? En door wie laat je je inspireren?
Ik ben opgegroeid in Den Haag. Ik zat dus altijd al dichtbij het vuur, letterlijk. Ik geloof dat ik in de eerste klas van de middelbare school al heb gezegd dat ik de eerste vrouwelijke minister-president wilde worden. Later heb ik daaraan toegevoegd dat ik hoopte dat ik niet de eerste zou zijn, dat zou veel te lang duren. Tijdens mijn studententijd probeerde ik altijd mijn maatschappelijke steentje bij te dragen. Onder andere door Nederlands les te geven aan vrouwen met een migratieachtergrond bij het Amsterdams Buurvrouwen Centrum.
Afgelopen zomer heb ik een waanzinnige reis gemaakt door de ‘Deep-South’ van de VS. Ik wilde daar zien hoe rassenscheiding tot stand kon komen – en nog steeds kan bestaan. Ik heb op de brug gestaan waar de protestmars, geleid door Martin Luther King voor gelijke stemrechten in 1965, gewelddadig uit elkaar werd geslagen. De plaatselijke maatschappelijke organisaties gebruiken nog steeds de uitspraak ‘Walk the bridge, then be a bridge’. De indrukken die ik daar heb opgedaan hebben me veel inspiratie gegeven.
Wat voor ontwikkelingen zie je in je vakgebied? En wat zijn de grote uitdagingen wat jou betreft?
De afgelopen jaren hadden we te maken met een actieve overheid, bijvoorbeeld op het gebied van energiebeleid. Het is goed mogelijk dat we nu te maken krijgen met een meer passieve overheid, met een kabinet dat op de rem staat. Dat heeft gevolgen voor onze rol als professionals. Het betekent niet dat we minder kunnen, maar wel dat het aan ons is om actief kansen te creëren om doelstellingen te bereiken. We moeten stakeholders wegwijs maken in het nieuwe speelveld, en ze ertoe aansporen een maatschappelijke bijdrage te blijven leveren. De praktijk van PA betekent wellicht meer politiek risicomanagement, maar het is constant zoeken naar verbinding.
Wat is je voornaamste speerpunt als voorzitter van Jong BVPA?
Ik ben mijn kandidaatstelling ingegaan met een duidelijke visie; een laagdrempelig platform van waaruit jonge PA-professionals ons vakgebied positief kritisch volgen en elkaar scherp houden – onder het genot van een drankje. Vergelijk het met de jongerenafdeling van een politieke partij: die is juist ideaal gepositioneerd om de knuppel in het hoenderhok te gooien. Ik heb daarom ook de ambitie om meer NGO’s en in-house lobbyisten te betrekken bij onze bijeenkomsten. Public affairs houdt niet op bij PA-kantoren. Allen hebben baat bij een sterke beroepsgroep.
Weet je iemand die je zou willen voordragen voor de volgende editie van Lobbyist bij Daglicht?
Ik zou, verassend genoeg, graag iemand uitnodigen die public affairs doet voor een NGO. Ik ben benieuwd naar hoe deze professional de huidige politieke ontwikkelingen duidt. Zien ze hun plek aan tafel bij een meer passieve overheid onder druk staan?