Bezig met de wereld van morgen. Dát typeert Tim de Kroon die als Senior Adviseur Public Affairs werkt bij het LUMC in Leiden. Zijn werkgever is een essentiële schakel binnen het Bio Science Park. In dit cluster komen hoogwaardig onderwijs, onderzoek, zorg en bedrijfsleven samen. Dat betekent automatisch dat er ook mondiale, landelijke, regionale én lokale belangen spelen. Naast zijn reguliere werk is Tim al tien jaar actief in de gemeenteraad van zijn woonplaats Culemborg. Waar komt zijn maatschappelijke betrokkenheid vandaan? Hoe beziet hij het zorgdebat? En wat zijn wat hem betreft de voornaamste do’s en don’ts in de PA? Een gesprek.
Je werkt in de Public Affairs en bent actief in de politiek, als gemeenteraadslid voor GroenLinks. Dat getuigt van veel maatschappelijke betrokkenheid. Waar komt die vandaan – en wie zijn je voorbeelden?
‘Mijn betrokkenheid ontstond tijdens de middelbare school. Mijn vader was bovengemiddeld geïnteresseerd in de politiek en de samenleving. Hij was een Elsevier- en NRC-lezer, en wij kregen naar mate mijn maatschappelijke interesse groeide meer gesprekken met elkaar.
Maatschappijleer vond ik een ontzettend leuk vak; het met elkaar in debat gaan over thema’s die leefden in de klas en in de maatschappij. De docent - Ramon - die ik toen had was ook enorm enthousiast. Dat maakte dat ik uiteindelijk zelf na de havo koos voor de docentenopleiding Maatschappijleer.
Tijdens die opleiding zocht ik de verdieping via een schakelprogramma Politicologie. Uiteindelijk heb ik daarin een Master afgerond. In die tijd kwam ik in aanraking met veel leeftijdsgenoten, maar ook veel studenten die ouder waren dan ik. Politicologie is echt een opleiding die verschillende leeftijdsgroepen aantrekt. Veel van hen waren al lid van een politieke partij. Dat leverde veel mooie discussies op, die me er ook toe brachten me verder te verdiepen: bij welke stroming, bij welk gedachtegoed voel ik me het meeste thuis?
Ik volgde veel debatten in de Tweede Kamer op het moment dat Femke Halsema de leider van GroenLinks was. Ik vond haar inspirerend en bevlogen en ze kwam op voor internationale solidariteit. Dat sprak me zo aan dat ik lid werd van GroenLinks en DWARS, de jongerenorganisatie van GroenLinks.
Je bent senior adviseur PA bij het LUMC in Leiden. Hoe bezie je het zorgdebat momenteel? Gaat het over de juiste dingen wat jou betreft?
‘Het gaat veel over toegankelijkheid van zorg. Er worden regelmatig afdelingen gesloten, bijvoorbeeld in spoedeisende hulp of acute verloskunde. Daardoor is cruciale zorg niet meer altijd in de buurt beschikbaar. Als je eerst op 10 minuten van spoedeisende hulp woonde en vervolgens moet je 40 minuten reizen… Dat baart veel mensen zorgen. En veel mensen zijn ook nog eens afhankelijk van openbaar vervoer.
Tegelijkertijd: we hebben een grote uitdaging met zorgpersoneel. Is er genoeg personeel om de zorg overeind te houden, en de kwaliteit? De politiek vindt dat belangrijk, maar er wordt ook bezuinigd op opleidingen en arbeidsmarktbeleid. Dat snap ik dan niet.
Een deel kun je ondervangen met AI. Ook in het LUMC. Dat gaat voor specialisten enorm schelen met het maken van verslagen. AI kan ook foto’s van de radiologie scannen, en doet dat vaak nog preciezer dan de arts. Maar de vergrijzing zal tot 2040 enorm toenemen, en dat red je niet met AI alleen. We hebben de komende jaren meer personeel nodig. We zullen dus moeten investeren in zorgpersoneel, en het opleiden van zijinstromers.’
Het thema preventieve zorg staat onder de aandacht bij veel politieke partijen. Vind je dat terecht? En hoe beweeg je je binnen dit thema als PA?
‘Binnen het LUMC hebben we er veel aandacht voor. Wat maakt het verschil tussen mensen die lachend 80 worden en mensen die dat niet lukt? Daar doen we onderzoek naar. En we weten natuurlijk wat vaak het verschil maakt. Sporten, bewegen, gezond eten, gezond leven.
Ik heb zelf drie kinderen. Ik vind het ongelooflijk dat de schappen in supermarkten nog steeds vol liggen met ongezond eten en dat kinderen worden verleid juist die producten te kopen. Op die manier brengen we een jonge generatie naar obesitas. Je ziet een beweging om kindermarketing te verbieden, maar de politiek zet niet echt door.
Ik bepleit ook een veel hardere aanpak richting de tabaksindustrie. We moeten voorkomen dat jongeren gaan roken en vapen. We moeten toe naar een nicotinevrije generatie, juist om te voorkomen dat die generatie over 30 jaar longkanker krijgt.
Ik zie dat er heel veel wordt ingezet op dure geneesmiddelen en behandelingen. Dat alleen is niet de goede weg. Ik wil dat over de bühne brengen bij Kamerleden, bij bewindspersonen en in de media. De politiek moet de jonge generatie beschermen.’
De onvermijdelijke vraag: kan het schuren, jouw politieke bezigheden en jouw werk in de PA? Hoe voorkom je dat?
‘Op dit moment schuurt het niet. Ik ben altijd heel duidelijk. Als ik een afspraak met iemand maak, dan zeg ik dat ik dat doe als PA van het LUMC. Maar ik doe er niet geheimzinnig over dat ik ook actief ben in de politiek. Ik ben nog niet in de situatie gekomen dat het onverenigbaar is. Maar ik ben daar wel heel alert op.’
Je hebt ervaring in de politiek en in de PA. Je weet dus uit eerste hand welke belangenbehartiging wel werkt, en wat absoluut niet werkt. Wat zijn wat jou betreft de voornaamste do’s en don’ts voor elke PA-professional?
‘Een echte do: als je iets wilt, leg dan alvast contact met beleidsmedewerkers en Kamerleden op het moment dat je onderwerp nog niet volgende week op hun agenda staat. Zorg dat je op tijd bent met de thema’s die je belangrijk vindt. Als iets volgende week op de agenda staat, ben je al te laat om Kamerleden, medewerkers of ministers ervan te overtuigen dat ze iets anders zouden moeten doen.
Ook belangrijk: neem mensen goed mee in waarom je iets vindt. En belicht een onderwerp van verschillende kanten. Wees eerlijk over de voor- en nadelen en de verschillende belangen die spelen. Kamerleden hebben het door als je dat niet doet. Ze vinden het fijn als je eerlijk bent over wat er allemaal speelt en hoe daarnaar gekeken wordt.
De grootste don’t: stuur dus niet een paar dagen voor een debat nog een brief met te veel punten en verzoeken. Dan kun je je energie beter in andere zaken steken.’
Deze rubriek komt in elke nieuwsbrief terug. Weet je een mede BVPA-lid die het stokje zou kunnen overnemen?
‘Ik zou Aukje Ravensbergen van Wepublic willen voordragen. Zij zet zich in om onze beroepsgroep transparant te laten zijn over ons lobbywerk, richting inwoners en de samenleving. Dat is heel belangrijk. Ze was laatst bijvoorbeeld te horen bij het BNR Lobbypanel.’
‘Mijn betrokkenheid ontstond tijdens de middelbare school. Mijn vader was bovengemiddeld geïnteresseerd in de politiek en de samenleving. Hij was een Elsevier- en NRC-lezer, en wij kregen naar mate mijn maatschappelijke interesse groeide meer gesprekken met elkaar.
Maatschappijleer vond ik een ontzettend leuk vak; het met elkaar in debat gaan over thema’s die leefden in de klas en in de maatschappij. De docent - Ramon - die ik toen had was ook enorm enthousiast. Dat maakte dat ik uiteindelijk zelf na de havo koos voor de docentenopleiding Maatschappijleer.
Tijdens die opleiding zocht ik de verdieping via een schakelprogramma Politicologie. Uiteindelijk heb ik daarin een Master afgerond. In die tijd kwam ik in aanraking met veel leeftijdsgenoten, maar ook veel studenten die ouder waren dan ik. Politicologie is echt een opleiding die verschillende leeftijdsgroepen aantrekt. Veel van hen waren al lid van een politieke partij. Dat leverde veel mooie discussies op, die me er ook toe brachten me verder te verdiepen: bij welke stroming, bij welk gedachtegoed voel ik me het meeste thuis?
Ik volgde veel debatten in de Tweede Kamer op het moment dat Femke Halsema de leider van GroenLinks was. Ik vond haar inspirerend en bevlogen en ze kwam op voor internationale solidariteit. Dat sprak me zo aan dat ik lid werd van GroenLinks en DWARS, de jongerenorganisatie van GroenLinks.
Je bent senior adviseur PA bij het LUMC in Leiden. Hoe bezie je het zorgdebat momenteel? Gaat het over de juiste dingen wat jou betreft?
‘Het gaat veel over toegankelijkheid van zorg. Er worden regelmatig afdelingen gesloten, bijvoorbeeld in spoedeisende hulp of acute verloskunde. Daardoor is cruciale zorg niet meer altijd in de buurt beschikbaar. Als je eerst op 10 minuten van spoedeisende hulp woonde en vervolgens moet je 40 minuten reizen… Dat baart veel mensen zorgen. En veel mensen zijn ook nog eens afhankelijk van openbaar vervoer.
Tegelijkertijd: we hebben een grote uitdaging met zorgpersoneel. Is er genoeg personeel om de zorg overeind te houden, en de kwaliteit? De politiek vindt dat belangrijk, maar er wordt ook bezuinigd op opleidingen en arbeidsmarktbeleid. Dat snap ik dan niet.
Een deel kun je ondervangen met AI. Ook in het LUMC. Dat gaat voor specialisten enorm schelen met het maken van verslagen. AI kan ook foto’s van de radiologie scannen, en doet dat vaak nog preciezer dan de arts. Maar de vergrijzing zal tot 2040 enorm toenemen, en dat red je niet met AI alleen. We hebben de komende jaren meer personeel nodig. We zullen dus moeten investeren in zorgpersoneel, en het opleiden van zijinstromers.’
Het thema preventieve zorg staat onder de aandacht bij veel politieke partijen. Vind je dat terecht? En hoe beweeg je je binnen dit thema als PA?
‘Binnen het LUMC hebben we er veel aandacht voor. Wat maakt het verschil tussen mensen die lachend 80 worden en mensen die dat niet lukt? Daar doen we onderzoek naar. En we weten natuurlijk wat vaak het verschil maakt. Sporten, bewegen, gezond eten, gezond leven.
Ik heb zelf drie kinderen. Ik vind het ongelooflijk dat de schappen in supermarkten nog steeds vol liggen met ongezond eten en dat kinderen worden verleid juist die producten te kopen. Op die manier brengen we een jonge generatie naar obesitas. Je ziet een beweging om kindermarketing te verbieden, maar de politiek zet niet echt door.
Ik bepleit ook een veel hardere aanpak richting de tabaksindustrie. We moeten voorkomen dat jongeren gaan roken en vapen. We moeten toe naar een nicotinevrije generatie, juist om te voorkomen dat die generatie over 30 jaar longkanker krijgt.
Ik zie dat er heel veel wordt ingezet op dure geneesmiddelen en behandelingen. Dat alleen is niet de goede weg. Ik wil dat over de bühne brengen bij Kamerleden, bij bewindspersonen en in de media. De politiek moet de jonge generatie beschermen.’
De onvermijdelijke vraag: kan het schuren, jouw politieke bezigheden en jouw werk in de PA? Hoe voorkom je dat?
‘Op dit moment schuurt het niet. Ik ben altijd heel duidelijk. Als ik een afspraak met iemand maak, dan zeg ik dat ik dat doe als PA van het LUMC. Maar ik doe er niet geheimzinnig over dat ik ook actief ben in de politiek. Ik ben nog niet in de situatie gekomen dat het onverenigbaar is. Maar ik ben daar wel heel alert op.’
Je hebt ervaring in de politiek en in de PA. Je weet dus uit eerste hand welke belangenbehartiging wel werkt, en wat absoluut niet werkt. Wat zijn wat jou betreft de voornaamste do’s en don’ts voor elke PA-professional?
‘Een echte do: als je iets wilt, leg dan alvast contact met beleidsmedewerkers en Kamerleden op het moment dat je onderwerp nog niet volgende week op hun agenda staat. Zorg dat je op tijd bent met de thema’s die je belangrijk vindt. Als iets volgende week op de agenda staat, ben je al te laat om Kamerleden, medewerkers of ministers ervan te overtuigen dat ze iets anders zouden moeten doen.
Ook belangrijk: neem mensen goed mee in waarom je iets vindt. En belicht een onderwerp van verschillende kanten. Wees eerlijk over de voor- en nadelen en de verschillende belangen die spelen. Kamerleden hebben het door als je dat niet doet. Ze vinden het fijn als je eerlijk bent over wat er allemaal speelt en hoe daarnaar gekeken wordt.
De grootste don’t: stuur dus niet een paar dagen voor een debat nog een brief met te veel punten en verzoeken. Dan kun je je energie beter in andere zaken steken.’
Deze rubriek komt in elke nieuwsbrief terug. Weet je een mede BVPA-lid die het stokje zou kunnen overnemen?
‘Ik zou Aukje Ravensbergen van Wepublic willen voordragen. Zij zet zich in om onze beroepsgroep transparant te laten zijn over ons lobbywerk, richting inwoners en de samenleving. Dat is heel belangrijk. Ze was laatst bijvoorbeeld te horen bij het BNR Lobbypanel.’