Laat ik direct beginnen met aan te geven dat de bovenstaande titel onjuist is. Natuurlijk heeft Shell niet publiekelijk afgegeven op de lobby van Greenpeace. Dat doet Shell niet, daarvoor is deze ‘sister’ veel te veel een ‘gentleman’. Maar het omgekeerde is wel gebeurd: op haar website liet Greenpeace weten dat Shell door middel van een agressieve lobby voorkwam dat de EU vorig jaar een goed akkoord sloot over duurzame energie. Deze boodschap roept vragen op: als we van Shell deze kritiek verwachten noch accepteren, mag Greenpeace zich dan wel zo uitlaten? En wie bepaalt of een akkoord goed of slecht is? Maar bovenal: mag een professioneel lobbyist de succesvolle lobby van de ander kritiseren?
Ik respecteer beide organisaties en hun doelstellingen. Het staat Greenpeace geheel vrij om op te komen voor duurzame ontwikkeling en soortenbescherming. En Shell mag zich terecht inzetten om op lange termijn energieleveranties veilig te stellen. En beider legitieme doelstellingen definiëren vervolgens belangentegenstellingen in het maatschappelijk debat. Soms kan de een en dan weer de ander zich beter kan herkennen is een genomen beleidsbeslissing. Daarbij kan een goed gevoerde lobby een bepalende factor blijken. Maar voer het debat over belangen en feiten en verwijt elkaar geen succesvolle lobby. Zo moet de minister van Financiën niet klagen over de kracht van de lobby van banken en verzekeraars, maar hun bezwaren tegen kapitaalseisen en regelgeving durven pareren met volgens hem noodzakelijke ingrepen als lessons learned vanuit de bankencrisis. En Greenpeace moet niet het succes van Shell’s lobby bekritiseren, maar adem halen en zich vervolgens weer voluit inzetten voor een volgend en in haar ogen beter energie-akkoord.
Door Jaap Jelle Feenstra (voorzitter van de BVPA)
Door Jaap Jelle Feenstra (voorzitter van de BVPA)