De journalist in hem neemt politieke en maatschappelijke ontwikkelingen waarheidsgetrouw en nauwgezet waar. De geograaf in hem onderzoekt de relatie tussen mensen en hun omgeving. In het spectrum van journalistiek, politiek en het publieke domein zoekt de belangenbehartiger in hem naar verbindingen tussen sectoren én mensen. Paul Burm, vertrekkend voorzitter van de BVPA, zette vier jaar lang met passie zijn kennis en vaardigheden in om de beroepsvorming verder vorm te geven. Nu het fundament is verstevigd, neemt hij in december van dit jaar afscheid als voorzitter. Maar vóór hij zijn reis vervolgt, blikt hij met ons terug en kijkt hij vooruit.
Zijn inhoudelijke betrokkenheid bij de BVPA begon met het opstellen van het ‘Visiedocument Public Affairs Management – een erkend beroep’ (2018). Paul schreef het samen met een aantal andere BVPA-leden, met als doel het toenmalige bestuur te ondersteunen bij de ontwikkeling van de beroepsvorming. Paul: “Vlak nadat we dit document overhandigden, ontstond er een situatie waarin een beroep op mij werd gedaan om voorzitter van de BVPA te worden. Aanvankelijk had ik niet de ambitie deze functie te bekleden, maar ik zag het tegelijkertijd als een gelegenheid mij in te zetten voor de vereniging en het vakgebied. Het lobbyvak ontwikkelt zich snel, het aantal lobbyisten neemt toe, evenals de ondersteunende tools zoals sociale media, monitoring en data-analyse. De groeiende beroepsgrootte en toegenomen diversiteit vraagt om een beroepsvereniging met aantoonbaar gekwalificeerde lobbyisten, die een pakket delen van kennis, vaardigheden, waarden en normen. Met onder meer de verbetering van de gedragscode, de oprichting van een Ethische Commissie en het zetten van de eerste stappen in het ketenproces van beroepsvorming, hebben we samen met de leden al een begin gemaakt.”
Fundament
Naast (blijvende) aandacht voor beroepsvorming, was er de afgelopen jaren ook focus op modernisering van de vereniging en het stroomlijnen van de financiën en de ledenadministratie. Paul: “Het was vooral van groot belang dat er rust zou komen binnen de vereniging. Door blijvend te werken aan het fundament van het huis en een manier te vinden om vraagstukken op een andere manier af te handelen dan via de klachtenprocedure, is die rust er gekomen. Met de Ethische Commissie kanaliseren we discussies over lobbythema’s en blijven we weg van polarisatie. Doordat de ledenadministratie en de financiën op orde zijn, bieden we het BVPA-lidmaatschap tegen een schappelijk tarief aan en kunnen leden tegen een gereduceerd tarief masterclasses en scholingen volgen. Daarom investeren we in samenwerking met onder meer universiteiten, lobbybureaus en hogescholen om onze leden opleidingen te bieden die eventuele lacunes dichten en de kennis en vaardigheden vergroten. Wie een belangenbehartiger inhuurt die bij ons is aangesloten, kan erop vertrouwen dat hij of zij bekwaam en betrouwbaar is.”
Bastion
‘De portier is een invalide’. Het zijn de beroemde eerste woorden uit 'Nooit meer slapen' van W.F. Hermans. De paradox die schrijver én geograaf Hermans zijn lezers voorschotelt, heeft overeenkomsten met de paradox die Paul waarneemt: “De vorige verbouwing van de Tweede Kamer in 1991 had tot doel een transparant huis van de democratie te creëren, waar iedereen in- en uitloopt. De luiken moesten open. Maar in de praktijk is de Tweede Kamer in jaren daarna juist een bastion geworden, hebben de luiken met zicht op buiten plaatsgemaakt voor scanners voor bezoekers binnen en komen burgers en professionals vaak maar moeilijk over de drempel. In het epicentrum van het Presidium huizen verschillende partijen met uiteenlopende opvattingen over het al dan niet verwelkomen van lobbyisten. Als het gaat om de toegang tot de Tweede Kamer neem ik obstakels en een gebrek aan openheid waar. De politieke roep om verbinding met en tussen burgers verstomt vaak al in het portiek en gaat op in het gepruttel van de vergadermachine waaraan zo’n twintig partijen deelnemen en waarvan het kookpunt nadert.”
Resoneren
Toegegeven, de vergelijking tussen de afbrokkelende toegangspoort tot de Tweede Kamer en de invalide portier is op het randje. Maar het beeld van de paradox van de (blinde) portier en het ongeziene hoofdpersonage, staat nu wel op het netvlies. Toch? Beeldvorming is impactvol. Ook voor het lobbyvak. Paul: “Sommige politici, ‘gewone’ burgers en mediapersoonlijkheden hebben geen rooskleurig beeld van het lobbyvak. Regelmatig wordt ons vak ten onrechte met woorden als ‘schmutzig’ en ‘onzuiver’ getypeerd of geassocieerd. Incidenten als de lobby van Neelie Kroes en de overstap van Cora van Nieuwenhuizen voeden onrust en ongemak en worden daarom terecht breeduit geëtaleerd in de media. Ik denk dat dit type reactie een afspiegeling is van wat er in de wereld gaande is. Ik zie een proces van vervreemding die als een pandemie over de planeet trekt. Een toenemend aantal mensen heeft het gevoel minder grip te hebben op het eigen bestaan. Denk aan de reptieltheorie die Thierry aanhangt. De media, die een afspiegeling vormt van de samenleving, focust op die vervreemding. Lobbyisten daarentegen zijn niet van de vervreemding, maar van de resonantie. We zoeken de golflengte van de ander op, bedenken oplossingen en vormen coalities. We zijn alleen niet goed in uitleggen wat we precies doen en laten ons te veel in de defensieve hoek drukken. We moeten daarom ook de hand in eigen boezem steken en beter duiden wat we doen en waarom we dat doen.”
Paradox
Hoe kun je als lobbyist voor het algemeen belang uitleggen wat je doet en tegelijkertijd de belangen van een specifieke organisatie behartigen? Paul: “Hierin zit misschien wel de paradox van het lobbyvak. Als lobbyist kun je wel duiden wat je doet en waarom je dat doet, maar de agenda open en bloot op tafel leggen, kan niet altijd. Hetzelfde geldt voor politici. Precies om deze reden is kennis nodig van de ingewikkelde processen die onder samenwerking en coalities liggen. Het zijn vaak de lobbyisten die de belangen en de mensen samen weten te brengen, zodat een hoger belang wordt gediend. Om een voorbeeld dicht bij huis te noemen dat in het verlengde ligt van de verwoorde vervreemding; nadat het Presidium van de Tweede Kamer in verband met de coronacrisis in 2020 plenaire debatten, commissie- en procedurevergaderingen niet meer toegankelijk maakte voor publiek, verzocht de BVPA toenmalig Kamervoorzitter Arib om de wekelijkse petitieaanbieding online te faciliteren. De weigering van de Kamervoorzitter leidde tot de campagne #petitierecht van de BVPA, de Open State Foundation en Stichting Petities.nl. Hierdoor konden petities op dinsdag virtueel, ‘illegaal’ en dus niet formeel, alsnog aan Kamerleden worden overhandigd. Dit was en is niet alleen het recht van de burger, maar is ook pure noodzaak voor Kamerleden die vanuit hun portefeuilles op zoek zijn naar wat er speelt en hoe zij van betekenis kunnen zijn. Dat de weerstand hier vanuit de politiek zelf kwam, onderstreept de urgentie van gesprek tussen de Kamervoorzitter en onze beroepsgroep.”
Voortrekkersrol BVPA
Terug naar de portier. En naar de beeldvorming. In hoeverre kan de gemankeerde portier gezien worden als prototype van de poortwachter tussen politiek en samenleving? Paul: “Public affairs opereert in de driehoek journalistiek en media, politiek en het publieke domein. Je ziet niet voor niets mensen binnen deze domeinen van baan wisselen. Geen van deze partijen kan binnen dit spectrum op zichzelf opereren. We hebben weliswaar een eigen invalshoek en perspectief, maar we werken allemaal in het publieke domein en hebben een gezamenlijk publiek belang, namelijk onze doelgroep vertegenwoordigen en bedienen. Daarbij hebben we deels dezelfde ‘klanten’. Met andere woorden; we hebben elkaar nodig om te kunnen functioneren. Mijn oproep is daarom om problemen niet over de heg te gooien en beschuldigingen te uiten; dat illustreert onmacht. Pak daarentegen je eigen rol met een verhaal dat klopt en zoek vanuit het belang van degelijke publieke besluitvorming de verbinding met media en politici. De BVPA heeft hierin een belangrijke voortrekkersrol.”
Portretfoto: Paul Burm
Fundament
Naast (blijvende) aandacht voor beroepsvorming, was er de afgelopen jaren ook focus op modernisering van de vereniging en het stroomlijnen van de financiën en de ledenadministratie. Paul: “Het was vooral van groot belang dat er rust zou komen binnen de vereniging. Door blijvend te werken aan het fundament van het huis en een manier te vinden om vraagstukken op een andere manier af te handelen dan via de klachtenprocedure, is die rust er gekomen. Met de Ethische Commissie kanaliseren we discussies over lobbythema’s en blijven we weg van polarisatie. Doordat de ledenadministratie en de financiën op orde zijn, bieden we het BVPA-lidmaatschap tegen een schappelijk tarief aan en kunnen leden tegen een gereduceerd tarief masterclasses en scholingen volgen. Daarom investeren we in samenwerking met onder meer universiteiten, lobbybureaus en hogescholen om onze leden opleidingen te bieden die eventuele lacunes dichten en de kennis en vaardigheden vergroten. Wie een belangenbehartiger inhuurt die bij ons is aangesloten, kan erop vertrouwen dat hij of zij bekwaam en betrouwbaar is.”
Bastion
‘De portier is een invalide’. Het zijn de beroemde eerste woorden uit 'Nooit meer slapen' van W.F. Hermans. De paradox die schrijver én geograaf Hermans zijn lezers voorschotelt, heeft overeenkomsten met de paradox die Paul waarneemt: “De vorige verbouwing van de Tweede Kamer in 1991 had tot doel een transparant huis van de democratie te creëren, waar iedereen in- en uitloopt. De luiken moesten open. Maar in de praktijk is de Tweede Kamer in jaren daarna juist een bastion geworden, hebben de luiken met zicht op buiten plaatsgemaakt voor scanners voor bezoekers binnen en komen burgers en professionals vaak maar moeilijk over de drempel. In het epicentrum van het Presidium huizen verschillende partijen met uiteenlopende opvattingen over het al dan niet verwelkomen van lobbyisten. Als het gaat om de toegang tot de Tweede Kamer neem ik obstakels en een gebrek aan openheid waar. De politieke roep om verbinding met en tussen burgers verstomt vaak al in het portiek en gaat op in het gepruttel van de vergadermachine waaraan zo’n twintig partijen deelnemen en waarvan het kookpunt nadert.”
Resoneren
Toegegeven, de vergelijking tussen de afbrokkelende toegangspoort tot de Tweede Kamer en de invalide portier is op het randje. Maar het beeld van de paradox van de (blinde) portier en het ongeziene hoofdpersonage, staat nu wel op het netvlies. Toch? Beeldvorming is impactvol. Ook voor het lobbyvak. Paul: “Sommige politici, ‘gewone’ burgers en mediapersoonlijkheden hebben geen rooskleurig beeld van het lobbyvak. Regelmatig wordt ons vak ten onrechte met woorden als ‘schmutzig’ en ‘onzuiver’ getypeerd of geassocieerd. Incidenten als de lobby van Neelie Kroes en de overstap van Cora van Nieuwenhuizen voeden onrust en ongemak en worden daarom terecht breeduit geëtaleerd in de media. Ik denk dat dit type reactie een afspiegeling is van wat er in de wereld gaande is. Ik zie een proces van vervreemding die als een pandemie over de planeet trekt. Een toenemend aantal mensen heeft het gevoel minder grip te hebben op het eigen bestaan. Denk aan de reptieltheorie die Thierry aanhangt. De media, die een afspiegeling vormt van de samenleving, focust op die vervreemding. Lobbyisten daarentegen zijn niet van de vervreemding, maar van de resonantie. We zoeken de golflengte van de ander op, bedenken oplossingen en vormen coalities. We zijn alleen niet goed in uitleggen wat we precies doen en laten ons te veel in de defensieve hoek drukken. We moeten daarom ook de hand in eigen boezem steken en beter duiden wat we doen en waarom we dat doen.”
Paradox
Hoe kun je als lobbyist voor het algemeen belang uitleggen wat je doet en tegelijkertijd de belangen van een specifieke organisatie behartigen? Paul: “Hierin zit misschien wel de paradox van het lobbyvak. Als lobbyist kun je wel duiden wat je doet en waarom je dat doet, maar de agenda open en bloot op tafel leggen, kan niet altijd. Hetzelfde geldt voor politici. Precies om deze reden is kennis nodig van de ingewikkelde processen die onder samenwerking en coalities liggen. Het zijn vaak de lobbyisten die de belangen en de mensen samen weten te brengen, zodat een hoger belang wordt gediend. Om een voorbeeld dicht bij huis te noemen dat in het verlengde ligt van de verwoorde vervreemding; nadat het Presidium van de Tweede Kamer in verband met de coronacrisis in 2020 plenaire debatten, commissie- en procedurevergaderingen niet meer toegankelijk maakte voor publiek, verzocht de BVPA toenmalig Kamervoorzitter Arib om de wekelijkse petitieaanbieding online te faciliteren. De weigering van de Kamervoorzitter leidde tot de campagne #petitierecht van de BVPA, de Open State Foundation en Stichting Petities.nl. Hierdoor konden petities op dinsdag virtueel, ‘illegaal’ en dus niet formeel, alsnog aan Kamerleden worden overhandigd. Dit was en is niet alleen het recht van de burger, maar is ook pure noodzaak voor Kamerleden die vanuit hun portefeuilles op zoek zijn naar wat er speelt en hoe zij van betekenis kunnen zijn. Dat de weerstand hier vanuit de politiek zelf kwam, onderstreept de urgentie van gesprek tussen de Kamervoorzitter en onze beroepsgroep.”
Voortrekkersrol BVPA
Terug naar de portier. En naar de beeldvorming. In hoeverre kan de gemankeerde portier gezien worden als prototype van de poortwachter tussen politiek en samenleving? Paul: “Public affairs opereert in de driehoek journalistiek en media, politiek en het publieke domein. Je ziet niet voor niets mensen binnen deze domeinen van baan wisselen. Geen van deze partijen kan binnen dit spectrum op zichzelf opereren. We hebben weliswaar een eigen invalshoek en perspectief, maar we werken allemaal in het publieke domein en hebben een gezamenlijk publiek belang, namelijk onze doelgroep vertegenwoordigen en bedienen. Daarbij hebben we deels dezelfde ‘klanten’. Met andere woorden; we hebben elkaar nodig om te kunnen functioneren. Mijn oproep is daarom om problemen niet over de heg te gooien en beschuldigingen te uiten; dat illustreert onmacht. Pak daarentegen je eigen rol met een verhaal dat klopt en zoek vanuit het belang van degelijke publieke besluitvorming de verbinding met media en politici. De BVPA heeft hierin een belangrijke voortrekkersrol.”
Op 7 december aanstaande vindt de Algemene Ledenvergadering met aansluitend een kerstborrel plaats. Onderdeel van deze vergadering is de verkiezing van de nieuwe bestuursleden en het afscheid van de huidige bestuursleden, Paul Burm (voorzitter), Nina Peters (secretaris), Victor Maijer (penningmeester) en Lilian van der Meij (bestuurslid Commissie Positionering & Communicatie).
De inloop (met gelegenheid om broodjes te eten) start om 18.00 uur. De ALV duurt tot 20.00 uur. Daarna is er een kerstborrel. Graag vooraf aanmelden!
Tekst: Paula van LooDe inloop (met gelegenheid om broodjes te eten) start om 18.00 uur. De ALV duurt tot 20.00 uur. Daarna is er een kerstborrel. Graag vooraf aanmelden!
Portretfoto: Paul Burm